معماری سبز(ساختمان سبز) چیست؟
معماری سبز یا دیزاین سبز یک رویکرد در ساخت و ساز است که اثرات مخرب روی سلامت انسان‌ها و محیط زیست را کاهش می‌دهد. معمار یا طراح سبز سعی می‌کند تا با احترام از آب، هوا، و زمین از مواد ساختمانی و ایده‌های پایدار به طرحی برسد که دوستدار طبیعت باشد. یک ساختمان با معماری سبز در هر مرحله از ساخت، ملاحظات محیطی را مد نظر قرار می دهد. تمرکز این طراحی بر ساخت، اجرا و نگه داری از فاز های مختلف است. تفاوت کلیدی ساختمان های سنتی و سبز در ایده مجتمع سازی آنهاست. یک تیم با تخصص های مختلف از شروع طراحی تا انتهای آن برای بهینه کردن سازه در راستای پایایی سازه، کارایی آن و صرفه جویی در هزینه ها با یکدیگر همکاری می نمایند.
خاصیت ساختمان های سبز
یک خاصیت مشترک بین تمامی این نوع سازه ها، احیای محیط زیست است. سازه های سبز معمولا در محیط های حساس ساخته می شوند که قبلا به آنها آسیب رسیده است و این کار را برای احیای آن محیط انجام می دهند. ساختمان هایی با معماری سبز معمولا از متریال های کمتری استفاده کرده، طراحی ای کارآمد دارند و از روکش های غیر ضروری استفاده نمی کنند. علاوه بر این با کمک مواد و منابع سبز و تکیه بر انرژی‌های طبیعی از جمله انرژی خورشیدی برای تولید گرما، برق و روشنایی، با بازیافت و استفاده دوباره از ضایعات و در نهایت با یکپارچه‌سازی ساختمان، به حفظ و نگهداری محیط زیست کمک می‌کند.
بهینه سازی مصرف انرژی یکی از مهم ترین فاکتور هایی است که در ساخت سازه های سبز مد نظر قرار گرفته می شود. انتخاب دقیق پنجره ها، عایق بندی مناسب ساختمان، عایق بندی مجرا های مختلف، قرار گیری درست موانع ورودی بخار و هوا، استفاده از سیستم تهویه بهینه برای بهبود مصرف انرژی ساختمان جزء مواردی هستند که همواره به دقت در طراحی مد نظر قرار گرفته می شوند. استفاده از انرژی های تجدید پذیر مثل انرژی بادی یا خورشیدی نیز در این ساختمان ها به کرات دیده می شود.امروزه مشکلات تنفسی و آلرژی در دنیای ما بیداد می کند. شاید به تنهایی قادر نباشیم تا هوای کل شهر خود را پاک تر کنیم اما حداقل کاری که می توانیم این است که هوای خانه خود را، برای خود و اعضای خانواده خویش، مناسب تر کنیم. ساختمان های سبز با کنترل آلایندگی و فیلتر کردن هوای بیرون، هوای مناسب و قابل تنفس را به فضای داخلی خانه وارد کرده و با این کار از بروز مشکلات تنفسی تا حد چشم گیری جلوگیری می کنند.
درخت هوایی– اسپانیا :
درخت هوایی نام یکی از بناهای مشهور در شهر مادرید است که هدف از ساخت آن تولید انرژی و اکسیژن بیشتر عنوان شده است. این بنا را شاید بتوان نوعی باغ خودمحور توصیف کرد که مصالح بکار رفته در آن همگی بازیافتی هستند. درختانی که در این مجموعه کاشته شده‌اند در تابستان جلوه‌ای بی‌نظیر به این مجموعه می‌دهند. نصب پانل‌های خورشیدی در قسمت فوقانی تاج پوشش درختان یکی از تدابیر طراحان این مجموعه برای تولید برق است. درختان این مجموعه در سال ۲۰۰۷ م. (۱۳۸۶ ه.ش.) کاشته شده‌اند و هم‌اکنون سایه آنها یکی از دیدنی‌ترین جلوه‌های زیست‌محیطی را در این شهر بوجود آورده است.
ویژگی های معماری سبز:
والاترین هدف معماری سبز این است که بطور کامل پایدار باشد. بطور ساده می‌توان گفت برای به دست آوردن پایداری باید همه چیز را «سبز» کنید. با وجود این که همه ساختمان‌های سبز همه این ویژگی‌ها را ندارند اما می‌توان گفت که معماری و طراحی سبز ایده‌آل باید در بر گیرنده تمامی این ویژگی‌ها باشد:
-
سیستم‌های تهویه برای گرمایش و سرمایش کارآمد
-
روشنایی و نور با مصرف بهینه انرژی
-
لوازم برقی و لوله‌کشی‌های آب با کمترین هدر-رفت
-
طراحی فضای ساختمان برای بهره گرفتن بیشینه از انرژی خورشیدی
-
کمترین آسیب‌رسانی به بوم و زیستگاه طبیعی
-
منابع برقی جایگزین مانند نیروی باد یا انرژی خورشیدی
-
استفاده از مصالح غیر سمی، غیرطبیعی چه داخل و چه بیرون ساختمان
-
استفاده از چوب و سنگ‌های محلی و جلوگیری از حمل و نقل‌های طولانی
-
قطع مسولانه چوب
-
استفاده از ساختمان‌های قدیمی
-
استفاده از اوراق‌های بازیافی از سایر ساختمان‌ها
-
استفاده بهینه از فضا
-
بهترین جایگیری ساخت بنا، بیشینه کردن نور، باد و پناهگاه طبیعی
1+
